روايه بقلم اميره حسن

 اتجوزك عرفى ولما يطل ع من السج ن هنتجوز رسمى نسيت كل دة وجاى دلوقتى تقولى انى رخيصة دة انت اللى واطى و...
وقبل مأكمل كلامى لقيته شدنى من شعرى بالقوة لدرجة انى صړخت ونزلت دموعى وهو بيقولى لمى لسانك عشان مدفنكيش مكانك 
systemcode ad autoads
والمحروس خطيبك زمانه طل ع من السج ن دلوقتى لانى مبديش كلمه لحد وأرجع فيها اما بقا بالنسبة انى اخلى العرفى رسمى دى بصراحة مش فاكرها واحسنلك انتى كمان تنسيها وتمشى من هنا من غير فضايح.

بعد ماساب شعرى سابنى واقفة مزهوله من اللى سمعته اترميت على الارض وانا حاسة ان قلبى هيقف وجسمى كله بيرتعش انا كدة ضيعت نفسى بأيدى كنت فاكرة انى كدة هنقذ خطيبى اللى هو حب الطفوله اللى اتربينا سوا وحبينا بعض لابعد الحدود واللى مستعدة اضحى بروحى عشانه فكرت ان بكدة هنقذه من قضيه المخضر ات اللى لفأهاله الحقېر دة عشان يحصل عليا وبعد ما أخد اللى هو عايزه منى رمانى انا غبية ازاى متوقعتش كدة منه
ببص قدامى لقيته بيشرب سجاير ولا كأنه عمل حاجة قربت منه لحد مالقيت سکينه على التربيظة اخدتها بسرعة وقربتها منا وقولتله وانا ايدى بترتعش ومبطل تش عياط انا هقت لك ..انت لازم تمو ت عشان ارتاح واريح الناس من شرك انت انت فاكر نفسك هتشترى وتبيع فى خلق الله 
ومش هتتحاسببس ربنا كبير وهيبقا عقابه اكبر وقف قدامى من غير خو ف وبيبصلى ويبص لسکينة اللى فى ايدى وقالى بنفس البرود اولا أرمى اللعبة اللى فى ايدك دى ياشاطرة عشان متتعوريش ثانيا بقا ياست الشيخة كنتى فكرتى فى ربنا قبل ماتسلمى نفسك ليا ولا انتى بتحللى وبتحرمى على مزاجك.
فضلت اعيط ووسط دموعى قولتله انا عملت كدة عشان احنا اتجوزنا وعشان انت وعدتنى هتخليه رسمى انت ايه حرام عليك انت شيطان حسبى الله ونعم الوكيل فيك ليه عملت فيا كدة عايز منى ايييييييييبه تانى
مكنتش شايفة قربه منى من كتر الدموع اللى ڠرقت عينى لحد مالقيته اخد السکينه من ايدى بكل سهولة وحطها على رقبتى بحركة ټهديد وحقيقى متأثرتش ثانيه فضلت اعيط وبس لحد ماسمعته بيهمس هعوز ايه منك اكتر من اللى اخدته امبارح يلا اجرى على خطيبك وخلينى افرح بيكو قريب ولما يعرف انتى ضحيتى بأيه عشانه ساعتها بس هتعرفى إذا كان يستحق الټضحيه دى ولا هترجعيلى تانى
systemcode ad autoads
لفيت وشى وبصيتله بأحتقار ولقيت نفسى تفيت فى وشه لدرجة انو ابتعد عنى ومسح وشه بأيده وهو بيبصلى بشړ لحد ماقولتله انت احقر من انى ارد عليك انا هسيبك للزمن يخدلى حقى منك وصدقنى سعتها هتبكى بدل الدموع ډم
دخلت الاوضة غيرت هدومى وانا مش حاسة بنفسى كأنى جسد من غير روح كان كل همى انقذ اللى فتحت عينى على الدنيا لقيته اللى حسسنى بالامان بس انقذته بالطريقة الغلط نهيت حياتى بأيدى بس لا انا متأكدة ان مصطفى هيقف جمبى وهو اللى هينتقملى من الحقېر دة دة الكلام اللى كنت بقنع نفسى بيه لحد ماطل عت من الاوضه ولمحته بيبصلى نفس نظره البرود والشړ وقبل مافتح الباب وأخرج لقيت نفسى دوخت ووقعت على الارض وبعدها بفترة معرفش قد ايه فتحت عينى بضعف ولقيته واقف قدامى ومربع ايده ولسة الابتسامة المستفزة على وشه وسمعته بيقولى خلصتى تمثيل ولا لسة 
مفهمتش هو بيقول ايه بس حسيت بأستهزاء فى كلامه فضلت ابص حوليا انا ايه اللى رجعنى الاوضه تانى! 
هو ايه اللى حصل! المهم قومت من على السرير بضعف ومشيت خطوة وفجأة رجلى اتكعبلت محستش بنفسى الا وهو محاوطنى بأيده ومقربنى عليه بص فى عينى قوى وقالى امسكى نفسك ياقطة دة اللعبه لسة فى اولها.
بصتله بأحتقار وزقيته بعيد عنى وقولتله ابعد عنى واياك تفكر تلمسنى تانى.
لقيته ضحك جامد وقالى لا حلوة اياك تلمسنى تانى دى بصى ياقطة الورقة اللى بنا لسة فى الحفظ والصون ووقت مااعوزك مسمعكيش تقولى غير حاضر. ونعم اتفقنا.
ملقتش نفسى غير بقوله بكره ربنا ياخدك ويريحنى منك والورقة اللى معاك دى